Elfurenmis #4

A.I., het ei van Columbus of de ai van wat ai, wat hebben we nu uitgevonden? In deze Elfurenmis komt u het te weten

Fredo De Smet is vader en dj. In 2001 studeerde hij af als master in Kunstwetenschappen met een filosofisch essay dat de waarde van de werkelijkheid ter discussie stelde. Sinds 2010 werkt hij als curator en denkt hij na over de plek van de mens binnen verandering en innovatie. In 2018 publiceerde hij Artificial Stupidity, een handleiding voor digitaal humanisme (Lannoo Campus). Fredo werkt als curator bij and & festival voor FTI Leuven en richtte Long Term Society op, een organisatie voor Europese leiders en ondernemers die streven naar impact op lange termijn. Zijn denken is radicaal toekomstgericht: transformatie begint met durven kijken naar wat verborgen ligt. Hij helpt organisaties om vastgeroeste structuren los te denken, onzichtbare dynamieken bloot te leggen en nieuwe narratieven te verkennen. Fredo buigt zich in deze Elfurenmis over ‘Artificiële Intelligentie’. 

Saxofonist Andrew Claes (1982) begon zijn muzikale reis op negenjarige leeftijd aan de muziekacademie van Berchem waar hij klassieke gitaar, electrische bas én tenorsaxofoon studeerde. Na een vroege fascinatie voor John Coltrane werd de saxofoon zijn instrument bij uitstek. Tegelijkertijd was hij actief als producer van elektronische dansmuziek en scoorde hij op zeventienjarige leeftijd een clubhit met Gods of House onder de naam Monastic Project. Hij studeerde aan het Koninklijk Conservatorium van Brussel bij Jeroen Van Herzeele en vervolgde zijn opleiding in Antwerpen bij Ben Sluijs en Kurt Van Herck. Zijn projecten variëren van elektronische producties tot geïmproviseerde muziek en composities voor toneelvoorstellingen. Claes is o.a. actief in Cosa Nova, een elektro-akoestisch free-form collectief waarin hij samen experimenteert met multimedia. 

De Elfurenmissen zijn een coproductie tussen De VELINX en B-Classic